📖 “Μακάριοι αυτοί που πενθούν, γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν.” (Ματθαίος 5:4)
Σε πολλούς φαίνεται ότι ο Χριστιανισμός, και γενικά η θρησκεία, εστιάζει στον πόνο, τη θλίψη και την αυτοτιμωρία, κάνοντας τους ανθρώπους να νιώθουν ενοχή και βάρος.
➡ Είναι όμως αυτή η αλήθεια της Βίβλου;
➡ Μας κάλεσε ο Θεός να ζούμε μέσα στο πένθος, ή μήπως η πραγματική πίστη οδηγεί στη χαρά και στην ελευθερία;
🔹 1. Η Θλίψη ως Στοιχείο της Ζωής, Όχι ως Τρόπος Ζωής
📖 “Υπάρχει καιρός για να κλαις, και καιρός για να γελάς.” (Εκκλησιαστής 3:4)
✔ Ο Θεός αναγνωρίζει τον πόνο και δίνει χώρο στο πένθος, αλλά δεν μας καλεί να μένουμε σε αυτό.
✔ Ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία μόνο της θλίψης, αλλά και της ελπίδας και της αποκατάστασης.
✔ Η Βίβλος δεν εξιδανικεύει τον πόνο, αλλά τον βλέπει ως πέρασμα προς την ωριμότητα και τη δύναμη.
📌 Άρα, η θλίψη είναι μέρος της ζωής, αλλά όχι το κέντρο της πίστης.
🔹 2. Ο Ιησούς Δεν Ήταν Ένας Διαρκώς Θλιμμένος Άνθρωπος
📖 “Ήρθα για να έχετε ζωή, και να την έχετε σε αφθονία.” (Ιωάννης 10:10)
✔ Ο Χριστός έκλαψε (Ιωάννης 11:35), αλλά επίσης γιόρτασε, γέλασε και πέρασε χρόνο με φίλους.
✔ Δεν κήρυξε μόνιμη μελαγχολία, αλλά μια ζωή γεμάτη πληρότητα.
✔ Η αποστολή Του δεν ήταν να μας φορτώσει ενοχές, αλλά να μας ελευθερώσει από αυτές.
📌 Ο Χριστός ήταν ο πιο ελεύθερος άνθρωπος που έζησε ποτέ. Η πίστη σε Αυτόν δεν φέρνει καταπίεση, αλλά απελευθέρωση.